Dil Bilgisi Nedir? Ne Demek? Hakkında Kısaca Bilgi

Dil Bilgisi nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi

Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Dil Bilgisi

1. Dünya üzerinde, her ulusun bir dili vardır. Bir dili, doğru ve güzel konuşup yazabilmek için gerekli kuralları öğreten bilim dalına dil bilgisi denir.

2. Bir dili doğru ve güzel konuşup yazabilmek için gerekli kuralları öğreten bilim dalına dil bilgisi denir.

3. Çeşitli düzeydeki okullarda, Türkçenin ses, şekil ve cümle yapısı ile cümlenin ögeleri arasındaki anlam ilişkilerini öğreten bilgi dalı; bu bilgileri veren dersin ve kitapların adı.

Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü (594)


Diksiyon ve Hitabet Terimi Olarak Dil Bilgisi

Her dilin kendine göre kural ve özellikleri vardır. Dil, kuralları dışında kullanıldığında şekil ve anlam yönünden bozukluklar ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle, etkili konuşma yapacak kişi; dil bilimci kadar olmasa bile konuştuğu dilin kurallarını öğrenmelidir. Hatip; dilinin ses, şekil, anlam ve cümle yapısını bilmek zorundadır. Onun için hatip, dil eğitiminden geçmeli ve çok okumalıdır.

Diksiyon ve Hitabet Terimleri Sözlüğü (106)


Bilgiyi Paylaşın: tweet facebook
Dil Bilgisi terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Dil Bilgisi terimi hakkındaki yorumlar

Dil Bilgisi hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.

Dil Bilgisi ile ilgili benzer terimler:

Karışık Üslup: Herkesin anlayacağı nitelikteki anlatım özelliğidir. Sade ve yüksek üslubun karışımı kullanılır. Bu üslubu her sınıftaki insan anlayabilir.

Yüksek Üslup: Konuşmacının düşünce ve duygularını aktarırken çok yüksek, sanatlı ve görkemli bir üslup kullanmasıdır. Bu üslupta kelimeler seçkin ve parlaktır. İmajlara ve söz sanatlarına dayalı ifadeler kullanılır. Kültürlü insanlar bu tarz konuşmaları anlayabilir.

Sade Üslup: Konuşmacının doğal ve açık anlatım özelliği kullanmasıdır. Bu üslupta kolay ve anlaşılır bir tarz esastır. Kolay ve pratik öğretmek, eğlendirmek bu üslubun özellikleri arasında yer almaktadır.

Şive: Herhangi bir dilden, bilinen tarihi seyir içinde veya daha önceden ayrılmış olup ses, şekil ve kelime ayrılıkları gösteren kollara şive adı verilir.

Örneğin; Türkçeden tarih içinde bilinen zamanlarda ayrılmış olan Azerbaycan, Kazak ve Özbek Türkçesi gibi şiveleri mevcuttur.