Düşünce (Zihinsel Etkinlik) Nedir? Ne Demek? Hakkında Kısaca Bilgi

Düşünce (Zihinsel Etkinlik) nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi

Diksiyon ve Hitabet Terimi Olarak Düşünce (Zihinsel Etkinlik)

Zihinsel etkinlik konuşmanın görsel ve işitsel ögelerle ifade edilmesinden önceki süreçtir.
Konuşmacı işe önce zihinsel oluşumlarla başlar, sonra bu oluşumları dilin kalıplarına aktarır, bu kalıpları seslendirir, en sonunda da jestlerle, ses ve söz halinde sunar.

Diksiyon ve Hitabet Terimleri Sözlüğü (106)


Bilgiyi Paylaşın: tweet facebook
Düşünce (Zihinsel Etkinlik) terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Düşünce (Zihinsel Etkinlik) terimi hakkındaki yorumlar

Düşünce (Zihinsel Etkinlik) hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.

Düşünce (Zihinsel Etkinlik) ile ilgili benzer terimler:

Dil: İnsanlar arasında karşılıklı haberleşme aracı olarak kullanılan; duygu, düşünce ve isteklerin ses, şekil ve anlam bakımından her toplumun kendi değer yargılarına göre biçimlenmiş ortak kurallarının yardımı ile başkalarına aktarılmasını sağlayan, seslerden örülü çok yönlü ve gelişmiş bir sistem. Türkçe, Almanca, Çince, İngilizce, Japonca gibi.

Konuşma sırasında duyguların, düşüncelerin tam ve doğru olarak iletilebilmesi için telaffuz ve üsluba dikkat etmek gereklidir.

Ses: Akciğerlerden gelen havanın ses yolunun herhangi bir noktasındaki boğumlanması ile oluşan ve yayılarak kulaklarla algılanan titreşime ses denir. Sesin saniyedeki titreşim sayısına frekans ya da perde denir. Sesler, ses yolu adı verilen akciğerlerden başlayıp boğaz, gırtlak, damak, dil, diş ve dudakların çeşitli hareketleri sonucunda oluşur. Sesler oluş biçimlerine ve oluşum yerlerine göre gruplandırılır.

Ses ile kişilik arasında yakın bir ilişki vardır. Bir dilin sözcükleri anlam bakımından zengin olabilir. Bu zenginlik, ancak ses ile sözün doğru birleşimiyle belirtilebilir.

Bedensel Davranış: Duruş, jest, mimik gibi görsel simgeler konuşmanın temel öğeleridir.

Konuşma Kusurları: ● Ana dili iyi kullanamamak,
● Yerel ağızla konuşmak,
● Ses tonunu ayarlayamamak, kontrol edememek,
● Sözcükleri doğru telaffuz edememek,
● Konuşmayı gereksiz yere uzatmak,
● Kendini övmek, yapmacık davranışlarda bulunmak,
● Eleştiriye kapalı olmak,
● Beden dilini, mimikleri doğru kullanamamak,
● Argo ve kaba sözler kullanmak,
● Heyecanını yenememek,
● Sözcükleri tekrarlamak,
● Eee..., ııı..., aaa... gibi sesler çıkarmak.