Kadı Nedir? Ne Demek? Hakkında Kısaca Bilgi

Kadı nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Kadı

1- Kazâ'yı yönetmekle sorumlu kişidir. Kazâ'da mahkeme işleri kadının evinde ya da camide yapılır ve kaydedilirdi.
"Kadı medrese mezunu olup kuralları iyi bilirdi."

2- Tanzimat'a kadar her türlü davaya, Tanzimat ile Medeni Kanun arasındaki dönemde ise yalnız evlenme, boşanma, nafaka, miras davalarına bakan mahkemelerin başkanlarına verilen ad.

3- Eskiden hukuki uyuşmazlıkları ve davaları karara bağlamak üzere devletçe tayin edilen görevli hakim.

Sosyal Bilgiler Terimleri Sözlüğü (1105)


Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Kadı

İslam hukuku olan şeriat'a göre hüküm veren yargıç. Tanzimata kadar askeri davalarla devleti ilgilendiren davalar hariç tüm davalara bakmışlardır. Tanzimattan sonra ise yalnızca evlenme, boşanma, nafaka ve miras davalarına bakmışlardır. Kadılık müessesesi medeni kanunla kaldırılmıştır.

Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü (466)


Tarih Terimi Olarak Kadı

1. Osmanlı Devleti'nde Tanzimat Dönemi'ne kadar her türlü davaya, Tanzimattan Cumhuriyet'in ilk yıllarına değin geçen sürede ise yalnızca evlenme, boşanma, nafaka ve miras davalarına bakan mahkemelerin başkanlarına verilen addır.

2. Kazaların sivil yönetiminden sorumlu olan ve aynı zamanda yargıçlık da yapan görevli.

3. Şeriat hükümlerini uygulayan hâkim.

4. Mahkemelerde hakimlik ve yargıçlık görevini yapan ve aynı zamanda kazaları da yöneten kişidir.

Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)


Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Kadı

Hukuki anlaşmazlıklar ve davaları İslam fıkhına göre karara bağlamak için devletçe tayin edilen görevli, hâkim.

Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğü (744)


Bilgiyi Paylaşın: tweet facebook
Kadı terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Kadı terimi hakkındaki yorumlar

Kadı hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.

Kadı ile ilgili benzer terimler:

İzzet: Büyüklük, yücelik, ululuk.

İtikat: İnanma, inan, inanç.

İsrailiyyat: Kitab-ı Mukaddes kaynaklı kıssalar, yorumlar.

İsraf: Gereksiz yere para, zaman, emek vb. harcama, savurganlık, tutumsuzluk. Eşyayı çarçur etme.