Karayolunun kendisi ile karayolunun üstünde, yanında, altında veya yukarısındaki; ada, ayırıcı, oto korkuluk, istinat duvarı, köprü, tünel, menfez ve benzeri yapılardır.
Trafik ve İlk Yardım Terimleri Sözlüğü (506)
Karayolu Yapısı hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Trafikten Men: Trafik görevlilerince, bu kanunda belirtilen hallerde araçla ilgili belgelerin sürücüden alınması ve aracın belirli bir yere çekilerek trafikten alıkonulmasıdır.
Yerleşim Yeri (Yerleşim Birimi): Kendisine ulaşan karayolları üzerinde sınırının başlangıcı ve bitimi bir işaret levhası ile belirlenmiş olan yerleşme, çalışma ve barınma amacı ile insanların yararlandıkları yapı ve tesislerin bir arada bulunduğu ve karayolu trafiğine etkileri tespit edilmiş olan il, ilçe, köy veya mezra gibi yerlere yerleşim yeri (birimi) denir.
Park Etme: Araçların, durma ve duraklaması gereken haller dışında bırakılmasıdır.
Duraklama: Trafik zorunlulukları dışında araçların, insan indirmek ve bindirmek, eşya yüklemek, boşaltmak veya beklemek amacı ile kısa bir süre için durdurulmasına duraklama denir.