Post nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi
Tarih Terimi Olarak Post
Tarikatlarda şeyhlik makamı.
Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)
Fen Bilimleri Terimi Olarak Post
Tüylü hayvan derisi.
Fen Bilimleri Terimleri Sözlüğü (1654)
Ağız ve Diş Sağlığı Terimi Olarak Post
Bir kanal tedavisinden sonra dişin kök kanallarının içine yerleştirilen ince metal, fiber veya titanyum çubuk; kayıp diş yapısının yerine geçmekte kullanılan malzemeden yapılmış "çekirdek" için destek.
Ağız ve Diş Sağlığı Terimleri Sözlüğü (344)
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Post
Farsça, hayvan derisi demektir. Tüylü hayvanların, özellikle koç, kurt vs. gibi hayvanların derisi tuzlanıp kurutulur, bu şekilde post yapılırdı. Şeyhlik makamına post denirdi. Birtakım postlar da, makam temsil ederdi.
Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri Sözlüğü (98)
Bilgiyi Paylaşın:
Post terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Post terimi hakkındaki yorumlar
Post hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Post ile ilgili benzer terimler:
Pezevenk:
Farsça, "pejvend"den bozma bir kelime olup, kadın tüccarlığı yapan, fuhuş pazarlamacıları için kullanılan bir tâbirdir. Bu münasebetle, özellikle, tasavvuf ehli yol göstericiler, rehberlik yapanlar için bu tâbir kullanılmıştır. Hattâ medih olmak üzere "koca pezevenk" tâbiri de kullanılır.
Peştamal:
Farsça, belden aşağı sarılarak giyilen havlu veya bezden yapılmış giysiye denir. Fütüvvet erbabının simgesi durumunda bulunan peştamal kuşanmak, çıraklıktan ustalığa yükselenlere uygulanan bir törenin adıdır. Bu törende ahî lideri, işinde ustalaşmış sanatkâra, peştamal kuşatır. Sonra, sanatının durumuna göre, kendisine terazi, makas, ustura gibi aletlerden birini verirdi. Tören, esnaf topluluğunun huzurunda yapılırdı.
Meyl:
Arapça, eğilim, meyletme demektir. Gayeden, temelden habersiz, elde olmadan (kendiliğinden) herşeyin aslına dönmesi. Her cins kendi cinsine meyleder.
Meydancı:
Dergâhtaki meydan hizmetlerine bakan, mukabele yapılacağı zaman şeyhin postunu semahanede yere seren, âyinden sonra kaldıran, yemek ve mukabele vaktini kuralına göre duyuracak dervişe sala vermesini emreden görevliye Meydancı veya Meydancı Dede, yardımcısına da "Meydancı Yamağı" denir. Mevlevî tekkelerinde "İç Meydancı" ve "Dış Meydancı" diye iki türlü meydancı olurdu, iç Meydancı mutfak işlerine, Dış Meydancı da mutfak dışındaki işlere bakardı.