Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Vakıf
Bir hizmetin sürekli yapılabilmesi için belli koşullarla resmi bir yoldan herhangi bir kimse tafından bırakılan mülk yada para. İlgili hizmet bu mülk yada paranın getirisi ile halka bedelsiz sunulur ve vakfın idaresi mütevelli denen bir kişi tarafından yürütülür.
Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü (466)
Tarih Terimi Olarak Vakıf
1. Bir kişi veya devlet tarafından resmî nitelikteki şartlara uyularak, kamunun (ammenin) yararına, hayır amaçlı bir hizmetin gelecekte de yapılabilmesi için ayrılan mülk veya para.(Vakıflar tüzel kişiliğe sahiptir).
2. Hayır işleri için ayrılan bina, para ve mal.
3. Devletin veya zengin insanların, ihtiyacı olan insanların yararlanması için açtıkları sosyal hayır kurumlarıdır.
Vakıfların Yararları:
- Osmanlı Devleti sınırları içinde uygulanan iskan faaliyetlerinde,
- Yerleşim yerlerinin sosyo-kültürel ihtiyaçlarının karşılanmasında,
- Yolların, han, kervansaray gibi binaların yapım ve işletiminde,
- Halkın sağlık, eğitim ve öğretim alanındaki ihtiyaçlarının karşılanmasında,
- İhtiyacı olan tüccarlara vakıflarda biriken paradan kredi kullandırılarak ticaretin desteklenmesinde etkili olmuşlardır.
Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Vakıf
Vakıf: Bir hizmetin, bir işin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmi bir yolla ayrılarak bir kimse tarafından bırakılan mülk veya para ve bu hizmeti yapmak için oluşturulmuş (hayır) kurumlarıdır.
Türk Eğitim Vakfı, Tema Vakfı gibi.
Sosyal Bilgiler Terimleri Sözlüğü (1105)
Tarih Terimi Olarak Vâkıf
Vakıf sahibi.
Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)
Trafik ve İlk Yardım Terimi Olarak Vakıf
Birçok kişi tarafından kurulan ve toplum yararına çalışmayı ilke edinen kuruluş.
Trafik ve İlk Yardım Terimleri Sözlüğü (506)
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Vakıf
Malın aslını kendi mülkiyetinden çıkarıp onun menfaatini bazı fertlere veya hayır işlere tahsis etmek.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü (1529)
Emlak ve Gayrimenkul Terimi Olarak Vakıf
Gerçek veya tüzel kişiler tarafından yeterli mal veya hakları belirli ve sürekli bir amaca tahsis edilerek, mahkeme kararıyla kurulan tüzel kişiliğe sahip mal topluluklarına vakıf adı verilir.
Sahih vakıf: Bir kimsenin mülkiyeti kendisine ait bir taşınmaz malı vakfetmesidir.
Gayrisahih vakıf: Kuru mülkiyeti devlete yararlanma hakkı ise kişilere ait olan miri arazilerdeki bu yararlanma hakkını vakfedilmiş olmasıdır.
Emlak ve Gayrimenkul Terimleri Sözlüğü (392)
Hukuk Terimi Olarak Vakıf
Başlı başına bir varlığı bulunmak üzere bir malın belli bir amaca özgülenmesi.
Hukuk Terimleri Sözlüğü (2529)
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Vakıf
Bir malın mülkiyetini kendi şahsında tutarak yararlanma hakkını insanların hizmetine sunan kişi veya kurum, vakfeden.
Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğü (744)
Bilgiyi Paylaşın: