Geometrik biçimlerde, tabandan tepeye olan uzaklık. En üst köşeden karşı kenara indirilen dikme.
Matematik-Geometri Terimleri Sözlüğü (674)
Bir yıldızın, bir gök cisminin çevren(ufuk) düzleminden yukarı doğru açısal uzaklığı; deniz yüzeyinden ya da herhangi bir düzlemden yukarı doğru uzaklık.
Uzay ve Astronomi Terimleri Sözlüğü (540)
Yükseklik hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Yörünge Düzlemi: Yörüngenin daire, elips, parabol, hiperbol gibi bir düzlem çizgisi olması hâlinde belirttiği düzlem.
Yoldaş Yıldız: Bir çift yıldızın kütle bakımından küçük olan bileşeni.
Yıldızlar Arası Madde: Yıldızlar arasındaki uzaya dağılmış olan toz, gaz gibi maddelerin bütünü.
Yer Eşleği: Yerin merkezinden geçen ve dönme eksenine dik olan düzlemin yeryüzü ile ara kesiti olan büyük çember. Yer eşleği, yeri iki yarım küreye ayırır (kuzey yarım küre ve güney yarım küre).