1. Bir cümlede açıklama, istek vb. amaçlarla cümle yapısında herhangi bir değişiklik yapılmadan iki virgül veya iki çizgi arasına sokulan cümle.
2. Bir cümlede açıklama, istek vb. amaçlarla, cümle yapısında herhangi bir değişiklik yapılmadan iki virgül veya iki çizgi arasına sokulan cümle: şimdi efendiler, müsaade buyurursanız, size bir sual sorayım (M.K.Atatürk, Nutuk, s.2)
Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü (594)
Ara Cümle hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Ana Dili:
1. Tanım: İnsanın doğup büyüdüğü aile ve soyca bağlı bulunduğu toplum çevresinden öğrendiği, bilinçaltına kadar inebilen ve kişilerle toplum arasındaki ilişkilerde en güçlü bağı oluşturan dil.
2. Tanım: İnsanın çocukken annesinden, babasından ve soyca bağlı olduğu topluluktan öğrendiği dile ana dili denir.
3. Tanım: İnsan doğduktan sonra annesinden, babasından, daha sonra yakın çevresinden ve bağlı olduğu topluluktan önce kendi dilini öğrenir. Öğrendiği bu dil onun ana dilidir. Bizim ana dilimiz Türkçedir.
Ana Dil:
1. Bugün ses yapısı, şekil yapısı ve anlam bakımından birbirinden az çok farklılaşmış bulunan dil veya lehçelerin, kök bakımından bilinmeyen bir tarihte birleştikleri ortak dil. Ana Türkçe, Ana Moğolca, Ana Altayca, Roman dillerine kaynaklık eden Latince gibi. Başlıca dünya dilleri, sayıları sınırlı birtakım eski ana dillerin zaman içinde lehçeler ve müstakil diller halinde dallanarak farklılaşmasından oluşmuştur.
2. Aynı kökten gelen çeşitli dillerin varsayılan kaynağı. Bugünkü Türk lehçeleri, eski bir anadilden doğarak gelişmiştir.
Alışılmış Bağdaştırma: Dilde yaygın olan ve kullanımında yadırganmayan bağdaştırma.
Alışılmamış Bağdaştırma: Sözcüklerin bir araya gelip daha önce kullanılmamış anlamların ortaya çıkması.