Cümlede bir duyguyu, bir düşünceyi, bir hükmü tam olarak anlatabilmek için kullanılan kelimelerin cümle bilgisinde aldıkları adlar. Cümlenin ögeleri temel ögeler ve yardımcı ögeler olmak üzere başlıca ikiye ayrılır.
Temel ögeler: özne, fiil, nesne, tümleç ve zarftır.
Yardımcı ögeler: "cümle dışı ögeler" diye de adlandırılan ünlem ve bağlaçlardır.
Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü (594)
Cümlenin Ögeleri hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Birleşik Kelime: Yeni bir kavramı karşılamak için iki veya daha çok kelimenin Türkçenin söz kalıplarına uygun belirli yollarla bir araya getirilmesi ile kurulmuş söz birliği: açıkgöz, yer elması, emretmek vb.
Türemiş Kelime: Ad ve fiil soylu kelime köklerinden yapım ekleriyle genişletilerek bağlandığı kelimeyle ilgili yeni anlamlar kazanmış kelime: yazlık < yaz+lık, kutlu < kut+lu vb.
Fiil Kökü: Oluş, kılış veya durum bildiren fiil soylu kelimenin yapı bakımından daha küçük ögelere bölünemeyen anlamlı kısmı: aç-, al-, es- vb.
Basit Kelime: Türetilmiş veya birleşik olmayan ve yapısı daha küçük parçalara ayrılamayan kök durumundaki kelime: at, el, üç, yak vb.