Dil devriminin ilk yıllarında inkılapçıık daha sonraki yıllarda ihtilalcilik olarak kullanılmıştır. Bir toplumun önemli kurumlarını kısa bir süre içinde yenileştirmesi demektir. Atatürkçülüğün altı temel ilkesinden biridir.
Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)
Devrimcilik hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Devrim (İhtilal): Bir toplumun yaşamında önemli işlevi olan kurumların hızlı ve geniş kapsamlı bir biçimde kökten değiştirilmesi ya da yenileştirmesi olarak tanımlanabilir. Temelde siyasal iktidarın devrilmesini kapsayan bir terim olmakla birlikte, daha geniş anlamda toplumsal yaşamın çeşitli alanlarında görülen büyük değişimleri (Örn. Sanayi Devrimi) nitelendirmede de kullanılır.
Devletleştirme: Özel girişimin elinde bulunan sanayi, ticaret ve hizmetlerin kamu yararı amacıyla devlet mülkiyeti ve yönetimi altına alınması. Özel mülkiyetin toplumsal mülkiyete dönüştürülmesi anlamına gelen kamulaştırmadan daha geniş kapsamlıdır.
Devletçilik: Ekonomik ve toplumsal bütün görevlerin ve eylemlerin devlet tarafından yönetimidir. Devletçilik düşüncesi özellikle ulusal ekonomiyi koruyuculuk ve sanayileme sorunlarında toplanır. Ülkemizde ulusal burjuvazinin ekonomik yatırım yapacak yeterli gücü olmaması nedeniyle, yatırımların devlet eliyle yapılmasıdır. Bir zorunluluk sonucu ortaya çıkan bu ilke liberalizm ile çelişmez. Atatürkçülüğün altı temel ilkesinden biridir.
Devlet:
1-Toplum halinde yaşayan insanların, aralarındaki düzeni kurmak ve sürdürmek için oluşturdukları güce denir.
2-Toprak bütünlüğüne bağlı olarak siyasal örgütlü bir ulusun ya da uluslar topluluğunun oluşturduğu uluslar topluluğudur.