Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Maturidilik
Akaid konusunda Ebû Mansûr Muhammed b. Mahmud el-Maturîdî’nin (ö. 333/944) görüşlerini benimseyenlerin oluşturduğu Ehl-i Sünnet mezhebine Maturîdiyye (Maturidilik) denilir.
Ehl-i Sünneti temel prensiplerini hem ayet ve hadis hem de aklî delillerle savunmuş özellikle Mutezile ve Şia'nın görüşlerini reddetmiştir.
Maturîdî'nin Te'vilâtü-’l-Kur’an ve Kitabu’t-Tevhid isimli eserleri bize kadar ulaşabilmiştir.
Akılcı davrandığından Eş’ariyye ile Mutezile arasında yer almış irade, kader, hüsün-kubuh, hikmet vb. konularda aklı önceleyen bir tutum sergilemişti
Ebu Hanife'nin ciddi bir etkisi vardır
İmam Maturîdî’den sonra bu mezhebin gelişmesine Hakîm es-Semerkandî (ö. 342/953), Ebü’l-Yüsr el-Pezdevî (ö. 493/1100), Ebü’l-Muîn en-Nesef (ö. 508/1115), Necmeddin Ömer en-Nesefîö. 537/1142), Nureddin es-Sabuni (ö. 580/1184), Kemaleddin ibni Hümam (ö. 861/1457) gibi alimler ciddi katkılarda bulunmuştur.
Maturîdîlik daha çok Türkiye, Balkanlar, Kafksya, Orta Asya, Çin, Hindistan ve Pakistan’da yayılmıştır.
Maturîdîliğin bazı görüşleri:
• İman, dil ile ikrar, kalp ile tasdik’ten ibarettir
• Amel imandan bir cüz değildir.
• İnsanın akıl yoluyla Allah’ın varlığına ulaşması mümkündür.
• Kur’an Allah’ın kelamıdır.
• İnsanın fiillerini Allah yaratır, insan kesb eder. İnsan bütün fillerinden sorumludur.
• Cüzi irade ile yaptığımız tercihler yaratılmamıştır.
• Büyük günah işleyen kimse günahı helal saymadıkça dinden çıkmaz.
• Allah, Ahiret’te görülecektir.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü (1529)
Bilgiyi Paylaşın:
