Birbirine indirgenemeyen iki ayrı töz ya da gerçekliğin varlığını öne süren dualizme ve bir şeyler çokluğunun varoluşunu kabul eden plüralist felsefeye karşıt olarak, bir yandan çokluğun varoluşunu, diğer yandan da, dualizmin ruh- beden, özne-nesne, madde-güç benzeri ayırımlarını reddeden anlayış. Tek bir tözün var olduğu görüşü.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimleri Sözlüğü (1071)
Monizm hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
İnanç: Genel olarak, bir şeyin ya da kimsenin varlığına, bir iddianın doğruluğuna inanma, biri için güven besleme durumu.
Hazcılık (hedonizm):
1- Yaşamda gerçekten ve bizzat kendisi için istenen tek şeyin, ahlak alanındaki en yüksek değer, nihai ve en yüksek iyinin haz olduğunu savunan öğreti.
2- En üstün iyinin haz olduğunu ileri süren Aristippos'un öğretisi.
Görecilik (rölativizm): Kişiden kişiye değişmeyen nesnel bir hakikat herkes için geçerli olan mutlak doğrular bulunmadığını, hakikatin ya da doğruların bireylere, çağlara ve toplumlara göreli olduğunu savunan anlayış.
Doğuştancılık(İnneizm): Genel olarak, belirli insani özelliklerin sonradan kazanılmış olmayıp, doğuştan getirildiğini öne süren anlayış. Daha özel olarak da epistemolojide, bilgimizin en azından bir bölümünün ya da bilgi için temel oluşturan kavram, ilke ve fikirlerin doğuştan olduğunu savunan öğreti.