Bitki örtüsünün genel görünüşü ile diğerlerinden kolayca ayrılabilen bölümleridir. Vejetasyon, dış görünüşleri birbirinden oldukça farklı birçok bitki topluluklarından meydana gelir. Bunlardan sadece otsu vejetasyonu ele alsak dahi, yüksek boylu çayır ve meralar, kısa boylu çayır ve meralar, seyrek ve sık çayır meralar gibi birçok vejetasyon tiplerini kolayca birbirinden ayırmamız mümkündür.
Ekoloji - Çevre Terimleri Sözlüğü (197)
Vejetasyon Tipi hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Vejetasyon: Bir arazi parçası üzerinde yetişen bütün bitkilerden meydana gelen topluluktur. Doğada her arazi parçası, çevrenin ekolojik koşullarına uyabilen bitki türlerinden oluşan, bir bitki örtüsü ile kaplanır. Bu örtü bazı yerlerde orman ağaçlarından, bazı yerlerde ise çalılardan oluşur. Kurak ve yarı kurak bölgelerde de daha ziyade otsu bitkilerden oluşan bir vejetasyon vardır.
Vaha: Çöllerde küçük lekeler halinde, yağışlı mevsimlerde toprak altına sızan suların bir kaynak suyu ve ya bir seri kaynaklar halinde yeryüzüne çıktığı yerler ve buralarda oluşan bitki formasyonlarıdır. Vahalar yeryüzüne çıkan su nedeniyle, çevredekinden son derece farklı bir bitki örtüsü meydana getirirler. Büyük çöllerin ortasındaki vahalar, birer yerleşim veya uğrak yerleri oldukları gibi bitki ve hayvan yetiştirmeye elverişli alanlar olarak büyük değer taşır.
Üst Toprak: Toprağın yüzeyine yakın kısmında yer alan, genellikle humusça zengin durumda bulunan, 3- 20 cm derinlikteki yüzey toprağına verilen isimdir.
Uzun Gün Bitkisi: Genellikle gündüz saatleri 12- 14 saatten fazla olunca çiçeklenme ve olum devreleri hızlanan bitki, cins, tür ve çeşitlerine verilen isimdir. Bu bitkiler, vejetatif gelişmelerini kısa günlerde, generatif gelişmelerini ise uzun günlerde tamamlarlar. Serin iklim tahılları turp ve mantar gibi bitkiler uzun gün bitkileridir.