1- Bir dilin seslerini gösteren, belirli bir sıraya göre dizilmiş, belli sayıda harfin bütünü, yazı, abece.
2- Bir dildeki sesleri karşılayan işaretler sisteminin tamamı, harflerin toplamı.
Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü (594)
Alfabe hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Ağız:
1. Bir ülkede dilin, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği.
2. Bir dilin veya bir lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri: Türkiye Türkçesinin İstanbul ağzı, Aydın ağzı.
Adlaşmış Sıfat: Nitelediği ad düşmüş sıfat.
Adıl: Zamir.
Addan Türemiş Eylem: Ad kökü veya gövdesine addan eylem yapan ekler getirilerek yapılmış eylem.