Asıl anlam nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi
Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Asıl anlam
Bir kelimenin karşıladığı ilk kavram, ana kavram: ayak kelimesinin asıl anlamı "insan ve hayvanda yürüme organı"dır. Bu kelimenin masa ayağı, sandalye ayağı örneklerinde olduğu gibi herhangi bir nesnenin ayağı, bir ırmağın ayağı veya "halk şiirindeki kafiye" anlamlarını kazanması, anlam dallanması yoluyla sonradan oluşmuş yan anlamlardır. Bunun gibi yol kelimesinin asıl anlamı "üzerinde yürünen veya üzerinden geçilen yer"dir. "Usul, metod" anlamı ise sonradan oluşmuştur.
Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü (594)
Bilgiyi Paylaşın:
Asıl anlam terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Asıl anlam terimi hakkındaki yorumlar
Asıl anlam hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Asıl anlam ile ilgili benzer terimler:
Çok Anlamlılık:
Bir kelimede temel anlamla bağlantılı birden çok anlamın bulunması; bir kelimenin anlam gelişmesi yoluyla, asıl anlamıyla olan ilişkisini kaybetmeden yeni anlamlar kazanması: ağız "organ adı, kapların ve içi boş şeylerin ağız kısmı; bir suyun denize veya göle döküldüğü yer; koy, körfez gibi yerlerin açık yanı; kavşak; konuşmada bölgelere göre değişen söyleyiş biçimi vb.
Vasıta Grubu:
+la vasıta eki almış bir ad ögesinin başka bir ad ögesi ile kurduğu kelime grubu. Öteki kelime gruplarında olduğu gibi, bu grup da bir sıfat-fiil ya da zarf-fiil grubunun kısalmasından oluşmuştur: Çocuklarıyla yakından ilgili bir anne. Vb.
Uzaklaşma Grubu:
(çıkma grubu) Çıkma durumu eki almış bir ad ögesi ile bir sıfat ya da ad soylu başka bir ögenin oluşturduğu ad grubu: Kıldan ince, kılıçtan keskin (Sırat Köprüsü). Bu grup cümlede ad, sıfat ve zarf görevi yapar: Topkapı'dan Edirnekapı'ya kadar giden büyük bir surun orta kapısından şehre girdim. (Y.K.Beyatlı, Aziz İstanbul, s.119)
Bulunma Grubu:
Bulunma durumu almış bir adın başka bir ad ögesi ile kurduğu kelime grubu. Grubu oluşturan adlar birer kelime grubu da olabilir. Bu grup cümlede ve grup içinde ad, sıfat ve zarf görevi yüklenir: Günde iki öğün yemek yerdi(zarf) vb.