Bir şeyin ne olduğunun bilincine varma.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimleri Sözlüğü (1071)
1. Bir şeyi anlamış ya da öğrenmiş bulunma.
2. Bir şeyi yapmaya alışmış olma, elinden gelme.
3. Tanıma, anımsama.
Eğitim-Öğretim Terimleri Sözlüğü (552)
Bilme hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Bilinemezcilik:
1. Bilginin salt ve güvenilir olmadığını ileri süren türlü öğretilere verilen genel ad.
2. Dinsel ve fizikötesi konularda kuşkucu bir düşüncenin belirtilerini taşıyan felsefe görüşü.
Bilinçdışı:
1. İnsan ruhunun, baskı altında tutulan isteklerle bunlara bağlı düşüncelerden oluşan ve bilince ulaşamayan bölümü.
2. Bilinçten yoksun olan ya da henüz bilincine erişilmemiş olan.
Bilinçaltı:
1. Bilinçte hiç yer almayan ya da henüz bilinç yüzüne çıkmayan ruh durumlarının niteliği.
2. Bilinçte hiç yer almayan ya da henüz bilinç yüzüne çıkmayan.
Bilinç:
1. Duyum, heyecan, düşünme ya da başka bir ruh etkinliğiyle nitelenen durum,
2. Ben'in kendi etkinlik ve duygulanmalarını sezebilmesi.
3. Geniş anlamda zihin.
4. Bir topluluktaki ruhsal etkinliğin ya da ruhsal durumların tümü.