1- Vekâlet veren, avukatın vekilliğini yaptığı kişi.
2- Kendisini vekil ile temsil ettiren kişi; vekil eden.
Hukuk Terimleri Sözlüğü (2529)
Kendisine vekil tutan; vekil tayin eden; vekâlet veren.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü (1529)
Müvekkil hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Müt'a: Sözlükte zevk anlamında olan bu kelime din deyiminde geçici akit manasında kullanılır. Belirli bir bedel ödeyerek belirli bir süre için belirli şartlar dahilinde akit okumakla yapılan geçici nikâhtır.
Müstehâze: İstihaze kanını görmekte olan kadın.
Müstehap İhtiyat: Uyulması uygun ve iyi görülen ihtiyat. Müçtehitlerce müstehap olmasına kesin değil de ona yakın derece kuvvetli bir delille sabit olan görev.
Müstehap Gusül: Bazı günler ve geceler veya bazı ibadetler ve ziyaretler münasebetiyle yapılmasında sevap o-lan gusüller, cuma guslü, ziyaret guslü gibi.