Türkçe Terimler Sözlüğü

Argümantasyon nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi

Eğitim-Öğretim Terimi Olarak Argümantasyon

Bilimsel tartışma yöntemi.

Eğitim-Öğretim Terimleri Sözlüğü (552)

---

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Argümantasyon

Argümantasyon, bir konu ya da problem durumunda farklı düşünen bireylerin iddialarını öne sürdüğü, problemi çözmek için çözüm önerilerini ortaya koyduğu, çürütücü ve sınırlayıcıların kullanıldığı dinamik bir süreçtir (Kuhn, 1992, 1993; Kuhn veUdell, 2003). Bu süreçte bireyin bilişsel, duyuşsal ve psiko-motor becerileri etkilidir (van Eemeren ve diğer., 1996).

Argümantasyon bir konu hakkındaki bir görüşü haklı ya da haksız çıkarma, basitçe görüşü desteklemek veya çürütmek değildir. Argümantasyon analitik bir bakış açısını ortaya koyma yoludur. Bakış açısını dinleyici tarafından kabul edilebilirliğini arttırma ya da azaltma sürecidir (van Eemeren ve diğer., 1996)

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimleri Sözlüğü (1071)

---

Bilgiyi Paylaşın:

Argümantasyon terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.

Argümantasyon terimi hakkındaki yorumlar

Argümantasyon hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.

Argümantasyon ile ilgili benzer terimler:

Argümantasyon: Bilimsel tartışma yöntemi.

Devşirme Usulü: Kapıkulu ocakları kurulduktan sonra bu ocaklara sürekli bir kaynak bulmak amacıyla devşirme usulü oluşturuldu. Buna göre özellikle Balkanlar'da yaşayan Hristiyan ailelerin çocukları ailelerinden alınarak İslam dinini, Türkçe'yi ve Türk gelenek ve göreneklerini öğrenmek üzere Türk ailelerinin yanına gönderilirdi. Tek çocuklu ailelerin çocukları alınmazdı.
Daha sonra bu çocuklar Acemi Oğlanlar ocağına gönderilirlerdi.

Panenteizm: Her şey Tanrı'dadır diyen ve Tanrı ile evreni bir saymayan Tanrı görüşüdür. Buna aynı zamanda çift kutuplu Tanrı anlayışı da denir. Panenteizm, Tanrı'yı soyut¸ mutlak ve değişmez gibi yönleriyle evrenin üstünde; somut, göreli ve değişen yönleriyle de evrenin içinde görür. İnsanın yapması gereken bu çokluğun arkasında bulunan birliğe ulaşmak olarak, tanımlanmıştır.

Pençik Usulü: Kapıkulu (merkez ordusu) askerleri padişah I. Murat zamanında oluşturuldu. O zaman İslam hukukuna göre savaş esirlerinin beşte biri hükümdara ayrılırdı.
Padişah da bunları özel hizmetlerinde kullanırdı. Bir bölümü de saray hizmetlileri arasına alınırdı. I. Murat zamanında Pençik Oğlanı denilen bu savaş esirlerinin sayısı arttı. Bunun üzerine bu esirlerden düzenli bir ordu kurularak yararlanılmak istendi. Bu sisteme pencik usulü denildi. Böylelikle Kapıkulu ocakları oluşturuldu.