Seyfiye Sınıfı Nedir? Ne Demek? Hakkında Kısaca Bilgi

Seyfiye Sınıfı nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi

Tarih Terimi Olarak Seyfiye Sınıfı

Osmanlı Devlet Teşkilatını oluşturan üç ana meslek grubundan biridir.
Osmanlı toplum yapısında "Seyfiye Sınıfı" idari ve askerî silahlı kuvvetlerin yönetici unsurlarını ifade eder ve “Ehli- örf” ya da “Ümera” olarak da adlandırılır.

- Kılıç ehli olarak bilinir.
- Devleti koruyan, asayişi sağlayan, sınırları genişleten sınıftır.
- Yönetim ve askerlik işlerine bakarlar.
- Vezir-i Azam, Vezirler, Yeniçeri Ağası, Kaptan-ı Derya, Beylerbeyi, Sancakbeyi bu gruptadır.

Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)


Bilgiyi Paylaşın: tweet facebook
Seyfiye Sınıfı terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Seyfiye Sınıfı terimi hakkındaki yorumlar

Seyfiye Sınıfı hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.

Seyfiye Sınıfı ile ilgili benzer terimler:

Biyoçeşitlilik: Hayvanlar, bitkiler ve mikroorganizmalar, onların sahip olduğu genleri ve canlı organizmaların içinde yaşadığı ekosisteme biyoçeşitlilik denir. Biyolojik çeşitliliğin ekosistem, tür ve gen çeşitliliği olmak üzere üç temel bileşeni bulunmaktadır.

Biyoçeşitlilik: Belli bir bölgedeki bitki ve hayvan türlerinin ve çeşitlerinin sayı bakımından zenginliğine biyoçeşitlilik denir.

İsevilik: Hristiyanlık, Hz. İsa'nın adından dolayı İsevilik adıyla da anılır.

Peygamberi: Hz. İsa
Kutsal kitabı: İncil (Ahd-i Cedit) (Matta, Markos, Luka, Yuhanna, Barnabas)
Din adamları: Papaz, Patrik, Piskopos, Keşiş, Kardinal, Papa, Rahip, Rahibe
Sembolleri: Hz.İsa'nın çarmıha gerilişini sembolize eden HAÇ işaretidir.
İbadet yerleri: Kilise, Manastır, Katedral, Bazilika, Patrikhane
Kutsal günleri: Pazar
İbadetleri: Günlük, haftalık ve yıllık olarak yapılır.
Kiliselerdeki toplu ibadetlere AYİN de denmektedir. Kilisedeki ayinleri din adamları yönetir. Dua edilir ve İncil'den bölümler okunur. İlahiler söylenir.
Doğan her yeni çocuk günahkar olarak doğduğu kabul edilir ve kutsal suyla yıkanarak günahlardan temizlenir ki buna VAFTİZ denir. Ayrıca Hristiyanlığa girmek isteyenlere de bu uygulanır.
Çan: Hristiyanları pazar günü ibadete çağırmak için ibadethanelerde çalınan büyükçe zildir.
Günah çıkartma: Günahlarını itiraf edenlerin günahlarını din adamlarının bağışlamasıdır.
Aforoz: Din adamlarının kişileri dinden çıkarma yetkisine denir.
Havari: Hz. İsa'ya peygamberliği boyunca inanan 12 kişiye denir.

Filozof: Yunanca "seviyorum", "ardından gidiyorum", "arıyorum" gibi anlamlara gelen "phileo" sözcüğü ve "bilgi", "bilgelik" anlamlarına gelen "sophia" sözcüğünün birleşiminden oluşan felsefenin sözcük anlamı, "bilgelik sevgisi" ya da "bilgi sevgisi"dir. Yani bilgeliğe ve bilgiye değer vermek, onları önemsemek ve hatta en değerli şeyler olarak görmektir.

Felsefe (philosophia) terimi ilk kez, İlk Çağ´ın ünlü Yunan matematikçisi ve filozofu Pythagoras (Pisagor), (MÖ 580-500) tarafından kullanılmıştır. Buna göre felsefe kelime anlamı olarak bilgelik sevgisi ya da hikmet arayışı demektir. Bilgelik (hikmet) ise varlık, bilgi ve değer üzerine tam ve bütün bir bilginin ortaya çıkması veya bir insanın böyle bir bilgiye sahip olabilecek ölçüde olgunluğa ermesi hâlidir.

Bu arayış içerisinde bilgeliği seven, bilgiyi arayan, ona ulaşmak isteyen, felsefeyle uğraşan kişilere filozof (philosophos) denir.